Skip to content

De grond onder onze voeten

Voeten

Bij de jaarwisseling is het goed zich te buigen over onze beoefening en zich de vraag te stellen wat die beoefening voor mij precies inhoudt. In de periode van jaarovergangen hebben we de gewoonte om goede voornemens te maken. Voor ons, beoefenaar van de Weg van Boeddha, zou dat eerder moeten zijn: hoe zit het met mijn beoefening? Strookt deze nog steeds met mijn diepe motivatie van het begin om in contact te komen met de Dharma, de ultieme realiteit én het onderricht zelf van Boeddha? Waar kan ik aandacht aan besteden? Hoe is het gesteld met mijn beoefening van de zes “perfecties” (paramita): gift, geduld, energie, ethiek, meditatie en wijsheid? Het zijn eenvoudige richtingaanwijzers, ijkpunten waar we steeds naar kunnen terugkeren om ons opnieuw te oriënteren.

De constante herhaling ligt in het hart van onze beoefening. In de eerste plaats zazen zelf: steeds opnieuw terugkeren naar de zafu, naar de onbeweeglijkheid van het lichaam, naar de kalme, diepe ademhaling die energie schenkt en uitstraalt. Maar ook de herhaling van dezelfde gebaren in de dojo (gassho, sanpai), het reciteren van dezelfde sutra’s, het steeds verder verdiepen van de woorden, van de stemmen die erin vervat liggen, hun onderricht… 

Waar brengen al die herhalingen mij naartoe? 

De Franse filosoof en letterkundige Maurice Blanchot schreef naar aanleiding van een vers van Gertrude Stein, dat de herhaling een fundamentele beweging die geen begin en geen einde kent, omdat het “ons het idee oplegt dat het nooit echt begonnen is, is het vanaf het begin begonnen door te herbeginnen”. Hierin herken ik de specificiteit van zazen die mij nergens brengt dan enkel naar dit uniek moment van hier en nu; de grond onder mijn voeten onophoudelijk en eindeloos explorerend.

Ik wens jullie allemaal voor dit nieuwe jaar 2022 een prachtige exploratie toe !

Konrad Kosan Maquestieau

"Zen is de kunst met alle dingen te dansen."

Back To Top