Skip to content

Oorsprong en ontwikkeling

Zen gaat terug tot het ontwaken van Boeddha Shakyamuni in de meditatiehouding (zazen, zenmeditatie) in India in de 6de eeuw voor Christus. Deze ervaring is van toen af aan ononderbroken doorgegeven van meester naar leerling en vormde de oorsprong van het ZenBoeddhisme.

Na duizend jaar van bestaan in India bracht de monnik Bodhidarma de leer naar China in de 6de eeuw na Christus. Zen, onder de naam Ch’an in China, kende er een belangrijke bloeiperiode mede door de gunstige omstandigheden. Het is vooral in deze periode dat zijn oorspronkelijkheid, eenvoud en zuiverheid tot uiting kwam.

Boeddha, Keizan, DogenTijdens de 13de eeuw bracht Dôgen, na een verblijf in China, de Sôtô zen naar Japan. Meester Dôgen, de stichter van onze school, wordt als een van de grootste filosofen van het boeddhisme beschouwd. De zen zal de Japanse cultuur grondig beïnvloeden: meer dan 20 000 tempels getuigen vandaag nog van een opmerkelijke uitstraling.

In de 20ste eeuw begon het Westen zich te interesseren in het filosofische aspect. In dezelfde periode gaf meester Kodo Sawaki, die deel uitmaakt van een hervormingsgezinde stroming, een nieuw elan aan de beoefening van de zenmeditatie, voornamelijk buiten de tempels. Het was een van zijn volgelingen, Taisen Deshimaru, die aan het einde van de jaren 60, de essentie van dit onderricht naar Europa bracht, zoals Bodhi- dharma 1 500 jaar eerder had gedaan in China.

Meester  Taisen Deshimaru

De komst van Taisen Deshimaru was een weldaad voor de Europeanen, die alleen de esthetische en filosofische aspecten van zen kenden. Onder zijn leiding, ontdekten ze een authentieke beoefening, traditioneel en totaal vernieuwend tegelijkertijd, die in alle dagelijkse activiteiten kan worden toegepast.

Deshimaru
Meester Taisen Deshimaru vestigde zich in Parijs en in de loop van de volgende vijftien jaar, richtte hij op vier continenten ongeveer honderd dojo’s en zazengroepen op. Hij stichtte de eerste grote Europese tempel, La Gendronnière (in de buurt van Blois), evenals de Internationale Zen Vereniging. Met de hulp van zijn leerlingen, publiceerde hij een groot aantal boeken en diverse tijdschriften. Meester Deshimaru ontwikkelde ook uitstekende relaties met wetenschappers, kunstenaars en therapeuten uit verschillende landen en bracht zo de oosterse en westerse culturen dichter bij elkaar. Hij geloofde dat meditatie en het zenboeddhisme een grote hulp zijn om de uitdagingen van onze moderne wereld aan te gaan.

Deshimaru overleed op 30 april 1982. Hij liet aan zijn leerlingen de essentie van zijn onderricht na en de opdracht om op hun beurt de beoefening van zen over te brengen op anderen.

Renpo Niwa Zenji, het hoofd van de tempel Eihei-ji in Japan (in de 13de eeuw gesticht door meester Dôgen) erkende deze opdracht in 1984 door de overdracht van de Dharma aan een aantal leerlingen van meester Deshimaru te geven.

Back To Top