Schrijver Jeroen Olyslaegers van het boek “Wij zijn het klimaat” en zenmonnik Konrad Kosan Maquestieau peilen naar de spirituele dimensie van de uitdagingen van de klimaatverandering en tasten, elk vanuit een ander invalshoek de grenzen af tussen spiritualiteit en ecologie.
Sinds begin 2019 hebben de jongeren op een krachtige manier de focus gelegd op de klimaatverandering. Deze problematiek gaat ons allemaal aan: zowel op individueel vlak als op het niveau van de overheid. Er ligt een ook spirituele dimensie hieraan ten grondslag die tot nu weinig aan bod is gekomen in alle gevoerde debatten.
Schrijver Jeroen Olyslaegers (“Wij”, “Winst”, “WIL”, “Mount Olympus”, winnaar Fintro Literatuurprijs, Arkprijs van het Vrije Woord) heeft een scherpe pen en analyseert steeds gevoelige sociale thema’s en de relatie tussen de mens en zijn ruimere omgeving. In 2019 schreef hij het bekende pamflet “Wij zijn het klimaat” dat hij optekende op basis van de brieven die Anuna De Wever en Kyra Gantois hadden geschreven naar politici, ouders, grootouders en studenten.
Zenboeddhistisch monnik Konrad Kosan Maquestieau schenkt vanuit zijn praktijkals zenboeddhistaandacht aan onze relatie met de natuur en onze omgeving. De historische Boeddha had immers, 2500 jaar geleden reeds de Leer van Onderlinge Afhankelijkheid geformuleerd.
“Ik zal je de Dhamma uiteenzetten: wanneer dit is, wordt dat; door het ontstaan van dit, ontstaat dat; wanneer dit niet is, wordt dat niet; door het ophouden van dit houdt dat op.” (Majjhima Nikaya, II – 32)
De aanpak van klimaatverandering zal niet louter een technische kwestie zijn. Er moet tegelijkertijd een spirituele ommekeer plaatsvinden. Konrad Kosan Maquestieau en Jeroen Olyslaegers, gaan met elkaar in gesprek en tasten, elk vanuit een ander invalshoek de grenzen af tussen spiritualiteit en ecologie.